هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین هوش هیجانی و بازدهی های رهبری ( مدل برنارد باس( مدیران گروه های آموزشی در دانشگاه اصفهان است. روش تحقیق با توجه به ماهیت پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل 33 نفر مدیران گروه های آموزشی و454 نفر عضو هیأت علمی بود که با توجه به حجم محدود جامعه آماری مدیران گروههای آموزشی از روش سرشماری استفاده شده است، لیکن با توجه به تعداد اعضای هیات علمی و با توجه به اینکه درتحقیقات همبستگی، نمونه بایستی بین 75 تا 80 نفر باشد، لذا در این پژوهش از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم، نمونه ای به حجم 80 نفر انتخاب گردید. ابزارهای اندازه گیری در این پژوهش دو پرسشنامه قابلیت هیجانی و پرسشنامه رهبری چندگانه بود که به ترتیب با ضریب اعتبار 90/0= و 94/0= مورد استفاده قرارگرفت. یافته های پژوهش نشان داد که: 1) ضریب همبستگی بین هوش هیجانی و بازدهی های رهبری 360/0= r بود که در سطح 05/0 P< معنادار است. لذا، بین هوش هیجانی و بازدهی های رهبری رابطه ی معناداری وجود دارد،2) ضریب همبستگی بین هوش هیجانی و کوشش مضاعف 371/0=r می باشد که در سطح 05/0P< معنادار است. لذا، بین هوش هیجانی و کوشش مضاعف رابطه ی معناداری وجود دارد،3) ضریب همبستگی بین هوش هیجانی و رضایتمندی 202/0 = r است که در سطح 05/0 P< معنادار
نمی باشد. بنابراین، بین هوش هیجانی و رضایتمندی رابطه ی معناداری وجود ندارد و 4) ضریب همبستگی بین هوش هیجانی و اثربخشی 343/0 = r است که در سطح 05/0 P< معنادار می باشد. لذا، بین هوش هیجانی و اثربخشی رابطه ی معناداری وجود دارد.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله