مجید معینی زاده؛ الهه مولوی؛ محمدجواد اصغری ابراهیم آباد
چکیده
هدف: بررسی نقش باورهای فراشناختی و نشانگان شناختی-توجهی در پیشبینی اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر با میانجیگری عدم تحمل بلاتکلیفی و تحمل ابهام بود.
روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و شیوهی نمونهگیری، در دسترس و هدفمند بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهی دانشجویان دختر دانشگاه فردوسی مشهد بود که در سال 98-97 در حال تحصیل ...
بیشتر
هدف: بررسی نقش باورهای فراشناختی و نشانگان شناختی-توجهی در پیشبینی اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر با میانجیگری عدم تحمل بلاتکلیفی و تحمل ابهام بود.
روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و شیوهی نمونهگیری، در دسترس و هدفمند بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهی دانشجویان دختر دانشگاه فردوسی مشهد بود که در سال 98-97 در حال تحصیل بودند. انتخاب نمونه با بهرهگیری از جدول مورگان و فرمول کوکران 200 نفر تعیین گردید. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس اضطراب اجتماعی واتسون و فرند، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی کارلتون، مقیاس تحمل ابهام مکلین، مقیاس نشانگان شناختی-توجهی و پرسشنامه فراشناخت ولز بود.
یافتهها: برای تحلیل دادهها از تحلیل مسیر استفاده گردید و نتایج حاکی از آن بود که سندرم شناختی-توجهی بر علائم اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین تأثیر مثبت و معناداری بین باورهای فراشناختی با اضطراب اجتماعی مشاهده گردید. نتایج نشان داد که در نظر گرفتن عدم تحمل بلاتکلیفی، تحمل ابهام، نشانگان شناختی-توجهی و باورهای فراشناختی در برنامههای آموزشی و مداخلات روانشناختی، در پیشگیری از اختلالات هیجانی، کاهش و درمان آنها مؤثر است.
علیرضا هوشمند کنگ سفلی؛ مجید معینی زاده؛ سید محمد صالح طباطبایی
چکیده
هدف:در دهههای اخیر روانشناسی مثبتگرا به عنوان یک روش تأثیرگذار در حیطه روانشناسی قلمداد گردیده است. در این بین عفو و گذشت و سپاسگزاری که موجب افزایش سطح سلامت روانی، جسمی و سازگاری اجتماعی افراد می شود، مورد نظر روان شناسان بوده است. لذا پژوهش حاضر بر آن است که تا چه حد عفووگذشت و سپاسگزاری میتواند بهزیستی روانشناختی افراد ...
بیشتر
هدف:در دهههای اخیر روانشناسی مثبتگرا به عنوان یک روش تأثیرگذار در حیطه روانشناسی قلمداد گردیده است. در این بین عفو و گذشت و سپاسگزاری که موجب افزایش سطح سلامت روانی، جسمی و سازگاری اجتماعی افراد می شود، مورد نظر روان شناسان بوده است. لذا پژوهش حاضر بر آن است که تا چه حد عفووگذشت و سپاسگزاری میتواند بهزیستی روانشناختی افراد را پیشبینی کند. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بوده است که از بین آن ها 211 نفر به روش نمونهگیری دردسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیده است. بهمنظور جمعآوری دادهها از مقیاس عفووگذشت هارتلند، پرسشنامه سپاسگزاری و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف استفاده گردید. یافتهها: نتایج این پژوهش نشان داد که عفووگذشت و سپاسگزاری با بهزیستی روانشناختی دانشجویان رابطه مثبت و معناداری دارد. عفووگذشت و سپاسگزاری روی هم رفته توانستهاند 0.304 از تغییرات بهزیستی روانشناختی را پیشبینی کنند.با توجه به نتایج پژوهش متغیرهای سپاسگزاری (بتای برابر با 0.345) و عفووگذشت (بتای برابر با 0.306) به ترتیب نقش مؤثری در پیشبینی بهزیستی روانشناختی دانشجویان ایفا نموده اند.