دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
2251-6352
2423-4265
7
1
2017
04
21
بررسی رابطه سبک زندگی رانندگان جوان تهرانی با تصادفات رانندگی
5
20
FA
مجتبی
عباسی اصل
خوارزمی
mojtabaabbaciasl@gmail.com
سیامک
طهماسبی
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران
siyamak.tahmasebi@gmail.com
سید محمد حسین
جوادی
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران
javadismh4@gmail.com
علیرضا
کریم پور وظیفه خورانی
دانشگاه تبریز
a.karimpour92@gmail.com
فروغ
اردیسی
دانشگاه شهید بهشتی
forough.edrissi@gmail.com
اسماعیل
سلطانی
دانشگاه شهید بهشتی
ssoltani65@gmail.com
سعدالله
هاشمی رزینی
دانشگاه علامه طباطبایی تهران
mhashemi.s62@gmail.com
نادر
رحمانی
دانشگاه تهران
counseling1333@gmail.com
فریبا
کریملو
دانشگاه تهران
10.22067/ijap.v7i1.63119
هدف: بررسی سبک زندگی رانندگان جوان تهرانی با تصادفات رانندگی.
روش: روش پژوهش همبستگی می باشد و شیوه نمونه گیری به شیوه طبقه ای از مراکز بیمه، بیمارستان ها، کانون های اصلاح و تربیت و زندان بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه افراد تصادف کرده 18 تا 24 ساله شهر تهران بودند. از بین این جامعه، تعداد 576 نفر انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ی سبک زندگی المحمود، سیمونز و ال اسفار می باشد.
یافته ها: سابقه تصادف با ابعاد سبک زندگی ارتباط معنادار در سطح (p
سبک زندکی,رانندگان جوان,تصادف رانندگی
https://tpccp.um.ac.ir/article_32479.html
https://tpccp.um.ac.ir/article_32479_3f0be97ddcee1648229f2fcf001dc8d7.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
2251-6352
2423-4265
7
1
2017
04
21
بررسی اثربخشی رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی، بر کاهش افسردگی مبتلایان به سوگ پیچیده
21
37
FA
احمد
اکبری
آزاد اسلامی واحد بردسکن
akbari.180@gmail.com
نرگس
یوسف پور
دانشگاه ازاد بیرجند
yousefpoor.n@gmail.com
الهام
آهنگری
پیام نور
ahangarielahe@gmail.com
علی اکبر
ثمری
آزاد اسلامی واحد کاشمر
aasamari@yahoo.com
10.22067/ijap.v7i1.54663
هدف: بررسی اثربخشی رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی برکاهش افسردگی مبتلایان به سوگ پیچیده .
روش: این پژوهش، از نوع نیمه تجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری کلیه مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره شهرستان کاشمر در سال 1393 که بر اساس ملاکهای راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانیDSM و روان پزشک مرکز تشخیص سوگ پیچیده دریافت کردند، بودند. نمونه پژوهش شامل30 نفر مرد و زن بود که به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش وکنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه تحت درمان به شیوه رواندرمانی مبتنی بر کیفیت زندگی قرار گرفتند. ابزار اندازهگیری در این پژوهش پرسشنامه افسردگی BECK بود که در مراحل پیشآزمون و پسآزمون مورد استفاده قرار گرفت.
یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل ANCOVAنشان دادکه تفاوت مشاهده شده بین میانگینهای نمرات افسردگی شرکتکنندگان گروه آزمایش وکنترل برحسب عضویت گروهی در مرحله پسآزمون با 99 درصد اطمینان معنیدار میباشد (01/0 P
افسردگی,داغدیدگی,سوگ پیچیده,روان درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی
https://tpccp.um.ac.ir/article_32499.html
https://tpccp.um.ac.ir/article_32499_a99f6999baf39aac598319ba539174ad.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
2251-6352
2423-4265
7
1
2017
04
21
اثربخشی گروه درمانی شناختی- انسانگرایانه بر بهبود مهارتهای ارتباطی و حل مساله زنان متاهل
38
51
FA
معصومه
دامنجانی
دانشگاه فردوسی مشهد
m.damanjani@yahoo.com
سیدعلی
کیمیایی
0000-0003-3925-2670
دانشگاه فردوسی مشهد
kimiaee@um.ac.ir
حسین
حسن ابادی
دانشگاه فردوسی مشهد
hassan-a@um.ac.ir
10.22067/ijap.v7i1.46954
هدف: بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- انسانگرایانه بر بهبود مهارتهای ارتباطی و حل مساله زنان متاهل
روش: روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی زنان متاهل مراجعه کننده به یکی از مراکز مشاوره شهر مشهد بودند که به روش نمونه گیری دردسترس تعداد 22 نفر از آنها انتخاب شد و سپس بر اساس تخصیص تصادفی افراد به دو گروه آزمایش و کنترل،(هر گروه 11 نفر) گمارده شدند. آزمودنیها به پرسشنامه حل مساله خانواده و کارکردهای روان شناختی خانواده ایرانی، مقیاس ارتباط پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کواریانس تک متغیره(ANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس تک متغیره نشان دادکه آموزش گروه درمانی شناختی- انسانگرایانه بر افزایش مهارتهای ارتباطی افراد گروه آزمایش تاثیر معناداری داشت(001/0>P). همچنین آموزش گروه درمانی شناختی- انسانگرایانه بر افزایش حل مساله افراد گروه آزمایش نیز تاثیر معناداری داشت(001/0>P).
گروه درمانی شناختی- انسانگرایانه,مهارتهای ارتباطی,حل مساله,زنان متاهل
https://tpccp.um.ac.ir/article_32545.html
https://tpccp.um.ac.ir/article_32545_80858681272cf8ed4bdb5d3dc18e5e32.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
2251-6352
2423-4265
7
1
2017
04
21
اثربخشی طرحواره درمانی و معنا درمانی بر اضطراب مرگ در افراد مبتلا به خودبیمارپنداری
52
66
FA
مسعود
قربانعلی زاده
دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی
masoodghorbanalipour@yahoo.com
علی
مقدم زاده
دانشگاه تهران
sanjeshali30@gmail.com
عیسی
جعفری
دانشگاه پیام نور
esa_jafary@yahoo.com
10.22067/ijap.v7i1.51952
هدف: هدف از انجام این پژوهش تمرکز بر اضطراب مرگ با دو رویکرد طرحواره درمانی و معنا درمانی در درمان خودبیمارپنداری بود.
روش: روش پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به خودبیمارپنداری همبود با اضطراب مرگ بود که تعداد 28 نفر به صورت تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش 1، آزمایشی 2 و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی 1 به مدت 20 جلسه تحت مداخله طرحواره درمانی و گروه آزمایشی 2 به مدت 10 جلسه تحت مداخله با رویکرد معنا درمانی قرار گرفتند. به منظور جمعآوری اطلاعات دو آزمون اضطراب مرگ تمپلر و مقیاس نگرش به بیماری کلنر در سه مرحله پیش آزمون، پسآزمون و پیگیری روی آزمودنیها اجرا شدند. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی استفاده شد.
یافتهها: نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که طرحواره درمانی و معنا درمانی هر دو به طور معنیداری باعث کاهش خودبیمارپنداری و اضطراب مرگ میشوند. این پژوهش دو نتیجه مهم در بر داشت. اول اینکه مشخص شد طرحواره درمانی در درمان خودبیمارپنداری که اختلالی مقاوم به درمان محسوب میشود اثربخشی بالایی دارد. دوم اینکه مشخص شد تمرکز بر اضطراب مرگ در درمان خودبیمارپنداری باعث بهبود معنیدار این بیماران میشود.
طرحواره درمانی,معنادرمانی,اضطراب مرگ,خودبیمارپنداری
https://tpccp.um.ac.ir/article_32562.html
https://tpccp.um.ac.ir/article_32562_e004cac502cf01e66b7f5a12ebf70e53.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
2251-6352
2423-4265
7
1
2017
04
21
اثربخشی آموزش تکنیکهای ذهن آگاهی بر سلامت عمومی دختران مقطع راهنمایی شهر اراک
67
76
FA
داود
تقوایی
0000000289068823
آزاد اسلامی واحد اراک
davoodtaghvaei@yahoo.com
10.22067/ijap.v7i1.53481
هدف: ذهن آگاهی ، آگاهی پذیرا و عاری از قضاوت از آنچه در لحظه جاری در حال وقوع است تعریف می گردد. هدف از مطالعه حاضر، اثربخشی آموزش تکنیک های ذهن آگاهی بر سلامت عمومی دختران مقطع راهنمایی شهر اراک بود.
روش: روش تحقیق آزمایشی وطرح پژوهش دوگروهی با پیش آزمون و پس آزمون بود.جامعه آماری،شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهر اراک بود.نمونه گیری به شیوه خوشه ای و با حجم 30 نفرانتخاب شد. افرادی که در پرسشنامه سلامت عمومی(GHQ-28) بیشترین نمره را کسب کرده بودند،انتخاب گردید، که به روش تصادفی ساده به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند .گروه آزمایش هشت جلسه ذهن آگاهی را در فاصله زمانی پیش آزمون و پس آزمون دریافت کرد و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد.
یافتهها:یافته های تحقیق با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.داده ها حاکی از تفاوت معنادار بین نتایج پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایشی بود. به عبارتی دیگر، آموزش ذهن آگاهی بر سلامت عمومی دختران و خرده مقیاس های اضطراب و بی خوابی،افسردگی و عملکرد اجتماعی موثر بوده است و شرکت در این دوره آموزشی ، به کاهش میانگین گروه آزمایش در اضطراب و آشفتگی روانشناختی منجر شده است.
ذهن آگاهی,سلامت عمومی,عملکردجتماعی
https://tpccp.um.ac.ir/article_32578.html
https://tpccp.um.ac.ir/article_32578_728e404361737c86150824103f7bb052.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
2251-6352
2423-4265
7
1
2017
04
21
اثربخشی طرحوارهدرمانی بر احساس ترک شدن و بیثباتیهیجانی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در شهر اراک
77
88
FA
ذبیح
پیرانی
0000-0003-0788-0744
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
z-pirani@iau-arak.ac.ir
10.22067/ijap.v7i1.53217
هدف: بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر احساس ترک شدن و بیثباتی هیجانی افراد مبتلابه اختلال شخصیت مرزی.
روش: طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری، کلیه افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بود که در سال 1394 به مراکز روانپزشکی شهر اراک مراجعه کردهاند. به تعداد 24 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و سپس بر اساس تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 12 نفر) گمارده شدند. جهت جمعآوری دادهها، از آزمون شاخص شدت اختلال شخصیت مرزی استفاده شد. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون تی همبسته مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که طرحواره درمانی موجب کاهش معنیدار نمرات بیثباتی هیجانی و احساس ترک شدن اختلال شخصیت مرزی شده است. با توجه به دادههای بهدستآمده مبنی بر تأثیر مثبت طرحواره درمانی در کاهش نشانههای مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی توصیه میشود تا از این روش در مراکز درمانی استفاده گردد.
طرحواره درمانی,اختلال شخصیت مرزی,بی ثباتی هیجانی,احساس ترک شدن
https://tpccp.um.ac.ir/article_32597.html
https://tpccp.um.ac.ir/article_32597_469635b9d0ac95d72d55963fd4d95f90.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
2251-6352
2423-4265
7
1
2017
04
21
اثربخشی طرحواره درمانی بر احساس حقارت دختران نوجوان خانواده های طلاق
89
100
FA
گونا
صیادی
رازی
gonasayadi5868@gmail.com
محسن
گل محمدیان
رازی
mgolmohammadian@gmail.com
رشیدی
علیرضا
رازی
alrashidi@razi.ac.ir
10.22067/ijap.v7i1.62496
هدف: بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر احساس حقارت دختران نوجوان خانوادههای طلاق.
روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری، شامل کلیهی نوجوانان دختر خانوادههای طلاق شهر کرمانشاه در مقطع سنی 18-15 سال میباشد، که در مدارس مقطع متوسطه در سال تحصیلی (95-94 ) مشغول به تحصیل بودند. به همین منظور با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای، تعداد 18 نفر از دانشآموزان خانوادههای طلاق انتخاب شدند و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 8 جلسهای طرحواره درمانی شرکت داده شده و گروه گواه بدون دریافت آموزش در نوبت انتظار قرار گرفتند. ابزار اندازهگیری پرسشنامهی احساس حقارت بود. دادههای بدست آمده از طریق تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: بین دو گروه از نظر احساس حقارت تفاوت معنیداری وجود دارد و میانگین گروه آزمایش از گروه گواه کمتر بود. یافتههای این پژوهش نشان دهندة اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی بر احساس حقارت دختران نوجوان خانوادههای طلاق بود.
طرحواره درمانی,احساس حقارت,دختران نوجوان خانواده های طلاق
https://tpccp.um.ac.ir/article_32612.html
https://tpccp.um.ac.ir/article_32612_6c3997d18bb0bf76cee19982e248cdd9.pdf