2024-03-29T09:20:31Z
https://tpccp.um.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=3042
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
TPCCP
2251-6352
2251-6352
1398
9
1
اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی گروهی بر اضطراب و طرحواره های هیجانی زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
زهرا
امام زمانی
علی
مشهدی
زهره
سپهری شاملو
هدف: بررسی اثربخشی طرحوارهدرمانی هیجانی گروهی بر اضطراب و طرحوارههای هیجانی زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
روش: این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، همهی زنان 20 تا 35 ساله مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بودند که به کلینیک روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد مراجعه کردند. با روش نمونهگیری در دسترس و به صورت هدفمند، 20 نفر بر اساس مصاحبه بالینی ساختاریافته برای DSM-IV (SCID) و معیارهای ورود انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش، در طی 10 جلسه، طرحوارهدرمانی هیجانی گروهی را دریافت کرده و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. پیش از انجام درمان و پس از آن، اعضای دو گروه به مقیاس طرحوارههای هیجانی لیهی و پرسشنامه اضطراب بک پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که طرحوارهدرمانی هیجانی گروهی باعث کاهش معنادار در نمرات اضطراب، افزایش معنادار کاربرد همه طرحوارههای هیجانی سازگار و کاهش معنادار کاربرد طرحوارههای هیجانی ناسازگار احساس گناه، سادهانگاری، خردگرایی، دوام، سرزنش و نشخوار فکری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد.
اختلال اضطراب فراگیر
طرحواره درمانی هیجانی
اضطراب
طرحواره های هیجانی
2019
08
23
5
24
https://tpccp.um.ac.ir/article_33191_2f0ea78b0fc3868273180508ebcba7bd.pdf
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
TPCCP
2251-6352
2251-6352
1398
9
1
مولفههای احساس تنهایی مرتبط با دوستان در دختران نوجوان: پژوهش پدیدارشناسی
ندا
مهراندیش
حسین
سلیمی بجستانی
معصومه
اسمعیلی
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین مولفه های احساس تنهایی در ارتباط با دوستان در نوجوانان دختر بر اساس تجارب زیستهی آنان است.
روش: پژوهش حاضر، از نوع کیفی و پدیدارشناسانه است. نمونه گیری به صورت هدفمند بود، به این صورت که 135 پرسشنامه احساس تنهایی UCLA بر روی نوجوانان دختر با میانگین سنی 16 سال اجرا شد و 30 نفر از افرادی که نمرات بالای 50 در احساس تنهایی داشتند به عنوان جامعه پژوهش انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش مصاحبه بود، پس از 15 مصاحبه و کدگذاری با استفاده از نظریهی زمینه ای، داده ها به اشباع رسید.
یافته ها: مولفه های احساس تنهایی در ارتباط با دوستان در دختران نوجوان به ترتیب عبارت بود از: 1) احساس مورد پذیرش نبودن و عدم تعلق به گروه دوستی 2) عدم آرامش و داشتن مرزهای سخت در ارتباط با دوستان 3) کمیت و کیفیت پایین دوستی 4) اهمیت ارزشیابی دوستان و همسالان 5) زمینه های باز دارندهی ارتباطی. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که سوگیریهای شناختی مرتبط با رشد شناختی دورهی نوجوانی و همچنین عواملی چون ناتوانی در برقراری ارتباط موثر با دوستان و عموماً بی اعتمادی است که انگیزهی ارتباط مجدد را در نوجوانِتنها تحت تاثیر قرار میدهد و باعث دور شدن هرچه بیشتر نوجوان از دوستان و پیشروی به سوی احساس تنهایی مزمن میگردد.
احساس تنهایی
دختران نوجوان
دوستان همکلاسی
2019
08
23
18
34
https://tpccp.um.ac.ir/article_33218_4e4b25b1276b60c048f533120a58ffce.pdf
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
TPCCP
2251-6352
2251-6352
1398
9
1
اثربخشی رویکرد بوئن بر ارتقاء تمایزیافتگی خود و رضایت زناشویی در زنان ترک و ترکمن
ریحانه
نیلاب
بهرامعلی
قنبری هاشم آبادی
سیّد علی
کیمیایی
هدف: بررسی اثربخشی رویکرد سیستمی بوئن بر ارتقاء تمایزیافتگی خود و رضایت زناشویی در زنان دو قوم ترک و ترکمن در شهرستان بجنورد. روش: شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل 150 نفر از زنان ترک و ترکمن مراجعه کننده به بیمارستان تأمین اجتماعی شهر بجنورد بود که در هر کدام از گروه های ترک و ترکمن 75 نفر قرار گرفتند و از این میان در هر یک از گروه های آزمایش و کنترل به ترتیب 8 و 7 نفر گمارش شدند. گروه های آزمایش 8 جلسه آموزش سیستمی بوئن را دریافت کردند و به گروه های کنترل هیچ مداخله ای ارائه نشد. قبل و بعد از اجرای مداخله پرسشنامۀ «رضایت زناشویی» و «تمایزیافتگی» توسّط گروه های نمونه تکمیل شد. یافته ها: آموزش سیستمی بوئن بر افزایش رضایت زناشویی و تمایزیافتگی زنان ترک و ترکمن دارای اثر معنی دار بوده است، امّا در میزان اثربخشی آن تفاوت معنی داری وجود ندارد. یافته های پژوهش مؤیّد این مهم است که آموزش رویکرد سیستمی بوئن باعث افزایش تمایزیافتگی و رضایت زناشویی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل میگردد.
رویکرد سیستمی بوئن
تمایزیافتگی خود
رضایت زناشویی
ترک
ترکمن
2019
08
23
34
50
https://tpccp.um.ac.ir/article_33237_71e563f6bf044e50a7b8a9acc78cdb10.pdf
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
TPCCP
2251-6352
2251-6352
1398
9
1
اثربخشی رواندرمانی مثبت نگر به شیوه گروهی بر راهبردهای مقابله ای کارآمد و ناکارآمد و سبک های مراجعه به دیگران
جواد
جوانمرد
علیرضا
رجایی
فرشید
خسرو پور
هدف: تعیین اثربخشی رواندرمانی مثبت نگر به شیوه گروهی بر راهبرد های مقابله ای کارآمد و ناکارآمد وسبک های مراجعه به دیگران در دانش آموزان پسر متوسطه اول
روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی دانشآموزان پسر 13 تا 16 سال به تعداد 200 نفر مشغول به تحصیل در یکی از مدارس متوسطه دوره اول شهرستان فریمان در سال تحصیلی 97- 1396 بودکه به شیوه نمونهگیری هدفمند، 34 نفر دانشآموز انتخاب گردید و در دو گروه 17 نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. مداخله برای گروه آزمایش شامل 10 جلسه 60 دقیقه ای رواندرمانی مثبت نگر بود. ابزارپژوهش شامل پرسشنامه راهبردهای مقابل های و برنامه درمانی روانشناسی مثبتگرا ( Rashid, 2008) بود . دادهها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر تحلیل شد.
یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که روان درمانی گروهی مثبت نگر در افزایش راهبردهای مقابل های کارآمد (P<0/01)، و کاهش راهبردهای مقابل های نا کارآمد (P<0/01)، افزایش سبک های مراجعه به دیگران (P<0/01)، در دانش آموزان موثر است و این تاثیر در مرحله پیگیری هم تداوم داشته است.
واژه های کلیدی: رواندرمانی مثبت نگر، راهبردهای مقابل های.
رواندرمانی مثبت نگر
راهبرد های مقابله ای
2019
08
23
51
68
https://tpccp.um.ac.ir/article_33253_67b2c3bca44ca5c13b9ca59752adc579.pdf
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
TPCCP
2251-6352
2251-6352
1398
9
1
اثربخشی درمان کوتاه مدت راه حل محور بر کاهش اضطراب اجتماعی کودکان و نوجوانان دارای لکنت زبان
اسماعیل
برزگر
علیرضا
بوستانی پور
خدیجه
فتوح آبادی
اسماعیل
زهره ای
شیما
ابراهیمی
هدف: پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان کوتاه مدت راه حل محور بر کاهش اضطراب اجتماعی کودکان و نوجوانان دارای لکنت زبان بود.
روش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح آن پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی کودکان و نوجوانان 8 تا 18 ساله دارای لکنت زبان مراجعه کننده به مراکز گفتار درمانی شهر شیراز در سال تحصیلی 95-96 بودند. نمونه پژوهش حاضر شامل 32 نفر از کودکان و نوجوانانی دارای لکنت زبان که از نظر اضطراب اجتماعی در مرز بالینی قرار داشتند، یعنی نمره آنها از این تست بالاتر از 55 بود، به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس اضطراب اجتماعی لایبوویتز برای کودکان و نوجوانان (2003) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. محتوای جلسات طبق نظریه راه حل محور دی شازر تهیه شد. دادهها با روشهای آماری توصیفی و تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج تحلیل واریانس حاکی از آن بود که میانگین نمرات اضطراب اجتماعی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری پیدا کرده است. بنابراین، درمان کوتاه مدت راه حل محور در کاهش اضطراب اجتماعی کودکان و نوجوانان دارای لکنت زبان موثر بوده است.
درمان کوتاه مدت راه حل محور؛ اضطراب اجتماعی؛ لکنت زبان
کودکان؛ نوجوانان
2019
08
23
69
85
https://tpccp.um.ac.ir/article_33266_b9d43782b377b310e73be1c0f1521c19.pdf
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
TPCCP
2251-6352
2251-6352
1398
9
1
مقایسه تأثیر درمان شناختی-رفتاری با درمان روانی-اجتماعی بر پاسخ های نشخواری و نگرشهای ناکارآمد مبتلایان به افسردگی مزمن
سیدمحمدرضا
صمصام شریعت
حمید طاهر
نشاط دوست
مهرداد
کلانتری
سیدحمیدرضا
عریضی سامانی
هدف: هدف از این پژوهش مقایسه تأثیر درمان شناختی -رفتاری با درمان روانی-اجتماعی بر پاسخ های نشخواری و نگرشهای ناکارآمد مبتلایان به افسردگی مزمن بود.
روش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با دوگروه آزمایش، بود. جامعه آماری پژوهش تمامی بیماران مبتلاء به افسردگی مزمن بودند که به شیوه نمونه گیری هدفمند از میان مراجع کنندگان به مراکز مشاوره و یا مطب روانپزشکان شهر اصفهان تعداد 30 نفر انتخاب شد و سپس براساس تخصیص تصادفی افراد به دو گروه آزمایش با درمان روانی-اجتماعی و شناختی-رفتاری، (هرگرو15نفر) گمارده شدند. آزمودنیها به پرسشنامههای نگرشهای ناکارآمد (DAS) و پاسخ های نشخواری(RRS) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از روش تحلیل آزمون واریانس با اندازه گیری های مکرر مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان میدهند؛ میزان نشخوار فکری و نگرش های ناکارآمد با هر دو درمان کاهش یافته است. اما بین دو درمان در میزان نشخوار فکری تفاوت معنی داری وجود داشته و اثربخشی درمان روانی-اجتماعی به نسبت درمان شناختی-رفتاری بیشتر بوده است. اما بین دو درمان در نگرش های ناکارآمد تفاوت معنی داری وجود نداشته است. همچنین اثربخشی درمان روانی-اجتماعی در مردان در مقایسه با زنان بیشتر بوده است.
آسیب پذیری روانی-اجتماعی
افسردگی مزمن
پاسخهای نشخوار
نگرشهای ناکارآمد
2019
08
23
86
106
https://tpccp.um.ac.ir/article_33298_a8d599541b5a56f5cdc2d49cc610af00.pdf
پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
TPCCP
2251-6352
2251-6352
1398
9
1
اثربخشی درمان بهبود رابطه والدکودک بر کاهش علائم اختلال اضطراب جدایی در کودکان طلاق
یاسمن
زواشکیانی
مینا
مجتبایی
هدف: در این مقاله، هدف تعیین اثربخشی درمان CPRT بر کاهش علائم اختلال اضطراب جدایی در کودکان طلاق است.
روش: این پژوهش به روش شبهآزمایشی با طرح پیشآزمونپسآزمون با گروه کنترل بهاجرا درآمده است. جامعه آماری این پژوهش والدهای طلاق گرفتهای است که فرزندان آنان در بازه سنی 2تا6 سال قرار دارند و به اختلال اضطراب جدایی دچار هستند. نمونهگیری با استفاده از روش غیرتصادفی، هدفمند همراه با غربالگری صورت گرفت و برای برآورد حجم نمونه از جدول کوهن استفاده شد. با مراجعه به مهدهای کودک و دادگستری شهرستان مشهد نمونههای پژوهش حاضر گردآوری شده است. مطابق پرسشنامه SAAS-P از میان افرادی که فرزندان آنان اضطراب جدایی داشتند، 35 نفر اعلام آمادگی کردند. این تعداد بهطور تصادفی به دو گروه، آزمایش با 17 نفر و کنترل با 18 نفر قرار گرفتند. برای گروه آزمایش 10 جلسه درمان CPRT انجام شد، درحالیکه گروه کنترل، هیچگونه آموزشی دریافت نکرد.
یافتهها: داده های بهدستآمده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که طی آن نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان CPRT کاهش معناداری در علائم اضطراب جدایی ایجاد میکند.
اختلال اضطراب جدایی
درمان CPRT
طلاق
2019
08
23
107
114
https://tpccp.um.ac.ir/article_33323_b917cae362f74ce2aaad36974025315a.pdf