صدف شیخی گراکویی؛ عباس ابوالقاسمی؛ مهناز خسروجاوید
چکیده
چکیدههدف: با توجه به دشواری در تنظیم هیجان و مشکلات رفتاری نوجوانان دارای اختلال انفجاری متناوب، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر مشکلات برونسازیشده / درونسازیشده در دانشآموزان دختر دارای اختلال انفجاری متناوب در شهر رشت انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر آزمایشی همراه با گروه آموزش و کنترل با اجرای پیشآزمون ...
بیشتر
چکیدههدف: با توجه به دشواری در تنظیم هیجان و مشکلات رفتاری نوجوانان دارای اختلال انفجاری متناوب، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر مشکلات برونسازیشده / درونسازیشده در دانشآموزان دختر دارای اختلال انفجاری متناوب در شهر رشت انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر آزمایشی همراه با گروه آموزش و کنترل با اجرای پیشآزمون و پسآزمون بود. نمونه پژوهش 30 دانش آموز دختر دارای اختلال انفجاری متناوب بود که از میان 655 دانش آموز مقطع متوسطه شناسایی و در دو گروه آموزش و کنترل جایدهی شدند. گروه آزمایش آموزش تنظیم هیجان مدل گراس را در 8 جلسه دریافت نمودند. در این پژوهش از پرسشنامه اختلال انفجاری متناوب کوکارو، برمن و مک کلوسکی(2016) و پرسشنامه مشکلات رفتاری هیجانی آخنباخ و رسکورلا (2003) در پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. دادههای حاصله با تحلیل کوواریانس یک و چند متغیری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش تنظیم هیجان موجب کاهش مشکلات برونسازی شده و مشکلات درونسازی شده در دختران شده است. این یافته ها حاکی است که میتوان از آموزش تنظیم هیجان در جهت مدیریت رفتارها و هیجانات دانش آموزان دارای اختلال انفجاری متناوب استفاده نمود. واژگان کلیدی: اختلال انفجاری متناوب، تنظیم هیجان، مشکلات برونسازی شده، مشکلات درونسازی شده
